آزاد؛ آزار
چهارشنبه, ۲۲ ارديبهشت ۱۴۰۰، ۱۲:۱۹ ق.ظ
یک جایی این را قرار است درک کنم که هنوز خیلی جوان هستم و دلیلی برای اینکه خیلی به چیزی متعهد باشم وجود ندارد. همه چیز در راستای تحول قرار دارد. میدانم که قرار است خیلی فرق کنم و میدانم اگر بفهمم که امیدی به بهتر شدن نیست همه چیز را رها خواهم کرد. آن زمان آنقدر توانایی به کار گرفتن عقلم را در مسائل احساسی پیدا کرده ام که بتوانم رهایی را به دردی که فقط چند ماه قرار است طول بکشد ترجیح دهم.
اما من امید دارم. فکر میکنم در آینده اتفاقات عجیب و غریبی میافتد. منتظر تغییرات مثبت هستم. امید دارم بتوانم الگوی رفتاری ام را در مواجهه با این مسئله تغییر دهم.
- ۰۰/۰۲/۲۲