از این می‌نالید که امروز برایش روز بدی بوده.
با خود به این فکر می‌کردم که "چقدر جالب! برای بقیه هنوز روزها به دو دسته‌ی بد و خوب متمایز می‌شوند".
برای من هرروز روز بدی هست. راه نجاتی هم نیست.
مدت‌هاست که خسته شده‌ام. خودم را گم کرده‌ام. دارم دنبال خودم می‌گردم اما پیدا نمی‌شوم. می‌ترسم از اینکه دیر از خواب بیدار شوم. هیچ‌کسی هم نمی‌تواند من را بیدار کند.
در نظر من غیرت هیچ فرقی با حسادت ندارد. یک حس اشتباه و بسیار آزار دهنده است. غیرت از عدم اطمینان و یا از بی‌اعتمادی حاصل می‌شود و بحث محافظت از "پارتنر" کاملا از غیرت جداست. غیرت در اصل همان حس مالکیت است که البته باطل است. بر انسان نمیتوان اعمال ید کرد!
پاییز همیشه قشنگ است. نه اینکه ویژگی خیلی خاصی داشته باشد، اما اتفاقات زیادی می‌افتد وقتی تابستان تمام می‌شود. مهم ترینش گرفتگی آسمان است، ضعیف شدن آفتاب؛ انگار دنیا خاکستری می‌شود و این قشنگ است.
دیشب هنگام خواب از سرما می‌لرزیدم. نه اینکه خیلی سرد شده باشد، اما بدنم به تغییرات دما زود عادت نمی‌کند. جاکتم رو تنم کردم و یک پتوی دیگر از کمد برداشتم. با این حال صبح با گلو درد و صدای گرفته بیدار شدم و هر چند دقیقه یک بار عطسه می‌زدم.
پشت میز تحریرم نشسته ام و به این فکر می‌کنم که چقدر وقت بود که بو و طعم لیموشیرین را حس نکرده بودم. این اولین لیموشیرین پاییز امسال است. چهار قاچ شده و منتظر است که توسط من بلعیده شود. دوست هم ندارم بعدش دست هایم رو بشویم. می‌خوام بویش بین انگشتانم بماند و دلگرفتگی پاییز را یادآورم شود.
ای کاش این پاییز تمام نشود. زمستان قرار است خیلی سرد باشد.
