من خوبم. تو کاری نداری؟
-خوبی؟
+من خوبم. تو خوبی؟
-من خوبم. تو خوبی؟
+من خوبم. تو خوبی؟
-من خوبم. تو خوبی؟
... و این مکالمه بین من و میم میتواند تا ابد ادامه پیدا کند.
من خوبم! واقعا میگم. حالم بد نیست! من یاد گرفتم خوب بودنو! یادمه سال پیش درست همین موقع ها بود که زندگی همه چیش جفت و جور بود ولی من خوب نبودم. نمیدونم چه مرگیم بود! از زمین و زمان غم استخراج میکردم! هیچی سرجاش نیست این روزا. اما من ممنونم. برای تموم همین اتفاقات. یادمه دو ماه پیش انقدر تلخ بود زندگی و انقدر درد داشتم که تنها کاری که میتونستم بکنم این بود که سرم رو بکنم توی بالشت و انقدر به خودم بپیچم و انقدر گریه کنم که از حال برم. ولی از پسش بر اومدم. به تباه بودنم پی بردم. خودم رو کنکاش کردم و نه دیگری رو. خودم رو شناختم. و ممنونم!
هیچی روی روال نیست. الان زندگی خوب نیست ولی من خوبم. یاد گرفتم چطوری در عین جنگیدن با تموم توانم تسلیم باشم. نمیذارم هیچ احساسی بهم غلبه کنه. دختر سرسختی شدم.
اینو به همه ی آدمایی که اینو میخونن میگم: مهم نیست چه اتفاقی توی زندگیتون میفته. نمیگم که ادای الکی خوش ها رو دربیارید. اما اینکه چه حسی داشته باشید تا حد زیادی انتخاب خودتونه.
-کاری نداری؟
+نه من کاری ندارم. تو کاری نداری؟
-نه من کاری ندارم. تو کاری نداری؟
+نه من کاری ندارم. تو کاری نداری؟
-نه من کاری ندارم. تو کاری نداری؟
...
مرسی تارا بابت این آهنگ:)
