چشم ها را باید شست؟؟

حس بویایی خیلی عجیب است. هیچ چیزی به اندازه‌ی بو آدم را یاد گذشته نمی‌اندازد.

من یاد گرفتم که چگونه به گذشته فکر نکنم و یادگرفتم چگونه با درد دلتنگی مدارا کنم.

دیشب تصمیم گرفتم عطرش را بو کنم. ادکلنش را از کشویم‌ برداشتم و بدون آنکه درش را باز کنم کمی نزدیک بینی ام کردم. مغزم می‌گفت که الان حتما در آغوشش هستی اما هیچ آغوشی درکار نبود. او خیلی خیلی دور بود. این‌ تناقض باعث جریحه دار شدن احساساتم شد. صورتم در هم‌ مچاله شد، چشم‌هایم فوران کرد.

بعد از کمتر از ۲۰ ثانیه برنامه هایم در سرم آمدند، دهان کج و کوله ام لبخند شد. اشک هایم را پاک کردم و به درس خواندن ادامه دادم.