اینجا نارنگیس رو می‌خونید.

سلام خوش آمدید

از آن خانه رفتیم.

چهارشنبه, ۱۸ فروردين ۱۴۰۰، ۰۸:۲۸ ق.ظ

این خانه را دوست دارم. در اتاقم بالکنی است که دقیقا جلویش یک درخت خیلی بزرگ است. حالا بدون هیچ گلدانی اتاق من کاملا سبز است. من به اینجا تعلقی ندارم و هیچ خاطره ای اینجا نیست. چیزهایی که من را یاد گذشته می‌انداختند و آزارم می‌دادند دیگر نیستند و این بهترین ویژگی این خانه و این محله است.

و اینکه اگر بخواهم اینجا را ترک کنم حداقل دلم برای خانه تنگ نمی‌شود.

  • نارنگیس

نظرات (۱)

  • سیمیا ‌‌‌‌‌
  • خیلی خوب به نظر میاد.

    منم خیلی دوست دارم یک بار اسباب‌کشی کنم. بیشتر به خاطر این‌که فکر می‌کنم اون‌طوری واقعا می‌فهمم چیا دورریختنی‌ان و چیا نگه‌داشتنی.

    سبک‌تر نیستی الان؟ :)

    پاسخ:
    به نظرم دلیل قانع کننده ای برای اسباب کشی نیست:))
    شاید باور نکنی اما هیچ چیزی رو دور ننداختم. من کلا زندگی سبکی دارم میدونی! هیچوقت چیز اضافه نمیخرم چیزی هم که نیاز نداشته باشم یه جوری ازش خلاص میشم. واسه همین توی خونه تکونی ها هم من چیزی واسه کم کردن از وسیله هام ندارم. کلا من سبک ترین فرد خانواده بودم.

    ارسال نظر

    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
    تجدید کد امنیتی
    اینجا نارنگیس رو می‌خونید.

    اینجا از احساساتی می‌نویسم که بدون آنکه بروز پیدا کنند، در من حل می‌شوند. اینجا جایگاه تمام اتفاقات قشنگ، زشت، غمگین، و یا شادی است که بدون آنکه از آن ها صحبتی شود، در قبرستان خاطرات خاک می‌شوند. اینجا هر چه نوشته می‌شود از دل برمی‌آید... برای همین است که جای مهمی برای من است.

    آخرین مطالب