چشمام باز
چهارشنبه, ۲۵ اسفند ۱۴۰۰، ۰۴:۴۰ ب.ظ
من به این پی بردم که هیچ موقعیتی دائمی نیست، و البته نباید برای از دست دادن موقعیتی غمگین و افسرده شد. این از دست دادن باعث میشه تو فرصت هایی رو ببینی که قبلا نمیدیدشون چون توی سیف زون موقعیتت نابینا شده بودی.
و به این پی بردم که توی آمریکا باید برای کوچیک ترین فرصت ها، همیشه بیدار باشی و بجنگی و رقابت کنی. واسه همین باید عاشق کاری که داری میکنی باشی (به معنای واقعی عاشق)، چون شعله‌ی انگیزه باید همیشه روشن بمونه و همیشه باید تشنه باشی.
پی بردم اینجا نمیشه مثل ایران وقت رو هدر داد و هنوز خفن موند. اگه یه ثانیه حرکت نکنی میبینی همه ازت جلو زدن.
من عاشق macro و monetary هستم. پس هرچقدر هم رقابتی و سخت، میمونم روی خواسته ام. تصمیمم رو گرفتم، میخوام فکالتی بشم و اینداستری رو نمیخوام.
تو بهترین میشی مطمئنم
و یه روز ازینکه دوستی مثل تو دارم افتخار میکنم بخودم